Home

Laatste Nieuws | Wie zit er in de c'ie? | Fotoboek | Post van Ome Gerrit | Waar vind je ons? | Laat wat van je horen! (Bezoekershonk) | Links (ook voor rechtshandigen)
JV Sola Gratia
Post van Ome Gerrit

ome Gerrit de Postduif

Onder het motto: Gaat heen.......

zijn of gaan een aantal van onze leden naar het buitenste buitenbos. Eens in de zoveel tijd krijgen we van ome Gerrit de Postduif, bericht van deze Globetrotters.

En Ome Gerrit, van wie heeft u nu weer post?

Masha van Twillert (in Peros Guirec, Frankrijk)

Mail Masha

(klik op email om een mailtje aan haar te schrijven!)

11-5 Bonjour,

het gaat goed met mij in frankrijk, ik ben na een lange lange reis eindelijk aangekomen op mijn eindbestemming. (ik ben zelfs al verbrand.) Bedankt voor alle mailtjes die ik van jullie heb ontvangen; dat doet erg goed.
Eindelijk tijd om te mailen na een lange week werken. omdat de camping nog niet open is voor gasten moet er op dit moment veel schoongemaakt worden... maar gulukkig zit ik in een leuk team. Tot gisteren enkel engelsen, heel goed voor mijn engels maar ook wel lastig met al hun verschillende dialecten. Vorige week heb ik zelfs slakken gegeten omdat we in een restaurant blind onze hebben moeten maken. We kunnen geen van allen frans spreken/lezen.
Ik zit hier toch wel behoorlijk in vakantiestemming. Ik hoorde gisteren pas dat Pim Fortuyn vermoord is. onvoorstelbaar. Vandaag hadden we een vrije dag en zijn we met z'n allen lekker de toerist gaan uithangen.

groetjes uit Perros Guirec,
Masha



Corien Takken, vanuit Australie:

Mail Corien

(klik op email om een mailtje aan haar te schrijven!)

7-5 Hallo lieve allemaal,
 
Vanuit Darwin heb ik een tweedaagse toer gedaan met nog 7 anderen in een 4 wheel drive door Kakadu, een bekend nationaal park in het Noorden van Australië. Het is echt een heel groot park waardoor we vooral de eerste dag veel in de 4 wd zaten. Maar ook heel veel gewandeld en krokodillen gespot vanuit een boot. Dat was echt heel erg gaaf, er werd vanuit de boot een hengel met een groot stuk vlees boven het water gehangen, waardoor de krokodillen uit het water opsprongen. Vooral beneden in de boot waar je door glas kon kijken was het heel gaaf om te zien! Je kijkt recht in de bek van zo'n krokodil op nog geen meter afstand. En ze hadden er ook slagen! Een man met een supergrote python om z'n nek vroeg of iemand h'm vast wilde houden. Ik weet niet wat me op dat moment bezielde maar voordat ik het wist had ik al gezegd dat ik 'm wel even wilde vasthouden, voor de foto. Dus ik strek mijn handen uit om 'm zo ver mogelijk bij me vandaan te houden. Wat doet die vent, legt die mega slang van zeker 3 meter lang zo ineens om m'n nek. Schrok me echt helemaal wild! Maar ik had het wel helemaal gemaakt bij m'n reisgenootjes, ik was de enige die het durfde....
Stond nadat het beest van m'n nek gehaald was nog wel een half uur te shaken, maargoed ik heb het wel gedaan!
De rest van de dag nog aborigional art op rotsen gezien en gewandeld. 's Avonds kampvuur gemaakt en tentjes opgezet voor de nacht. Heel primitief allemaal, geen douches enzo, maar wel zo leuk. We hadden de buitentent eraf gelaten zodat we lekker onder de blote sterrenhemel lagen. De volgende dag heel vroeg op omdat we nog heel veel te doen hadden. Eigenlijk voornamelijk gewandeld, wat echt heel mooi is daar! Maar het was zo heet dat ik af en toe bijna het loodje legde. Gelukkig zijn we een aantal watervallen tegengekomen onderweg waar we heerlijk in het water konden zwemmen. Niets is lekkerder dan na een wandeling van twee uur in de brandende zon in het koele, heldere water van een waterval te duiken. En ook helemaal geen toeristen te bekennen.
Heb in de twee dagen veel over het park geleerd, over de aborigionals en de wildlife. Heb zelfs nog aan de kont van een mier gesabbeld!
Je zult nu wel denken, die Corien is helemaal doorgedraaid daar in Australië, maar geloof me, het is heel normaal daar! Ik was tijdens een wandeling door een bruine mier met een groene kont gestoken, echt heel pijnlijk! Maar toen zei de tourguide dat hun achterste heel lekker is. Hij pakte er een tussen z'n vingers en zoog eraan, toen liet ie anderen ook proeven en iedereen was enthousiast. Eerst verklaarde ik ze voor gek, maarja ik kon natuurlijk niet achterblijven. En ik moet zeggen, het was helemaal zo gek nog niet. Wat je eigenlijk doet is het sap eruit zuigen, het heeft een soort prikkelend citroensmaakje, best lekker! En de mier blijft gewoon leven, dus nog diervriendelijk ook!
Aan het eind van de tweede dag weer terug naar Darwin. De volgende morgen om 6 uur vertrok mijn volgende toer naar Cairns. Met nog 11 anderen en 2 tourguides zouden we in vijf dagen door de outback naar Cairns rijden. Het busje waarmee we reisden was echt heel luxe, met dvd speler en alles erop en eraan. De groep en de tourguides bleken echt heel erg leuk te zijn. De eerste dag naar Katherine gereden en daar maar weer eens een wandeling gedaan voor de verandering. Dit keer een beetje anders omdat we door een aborigional uitleg kregen onderweg van alle planten en bomen en waar ze vroeger door de aborigionals door gebruikt werden. Die abo's eten trouwens echt alles, vreemd soortige bomen, planten en hagedissen, beetje apart volk wel.
Was wel heel interessant! De rest van de week veel outback gezien. Echt honderden kilometers achter elkaar helemaal niks, totale leegte. Dat op zich is al heel apart om mee te maken. We werden echt heel goed verzorgd tijdens de reis, elke avond goed eten, meestal in de pub waar we ook overnachten. Dat is trouwens heel grappig, de weinige plaatsjes tussen Darwin en Cairns bestaan meestal uit 1 pub en dat is het dan. Geen huizen of winkeltjes maar in the middle of nowhere gewoon 1 pub, en dat is dan een plaats. Verder onderweg veel aparte dieren tegen gekomen. 1 keer een goanna midden op de weg, dat is een reptiel die wel 1 meter lang kan worden. En veel koeien op de weg, kangaroo's, roofvogels kamelen, slangen, ja, je komt hier van alles tegen, niets is te gek!
Op de laatste dag hebben we bowling gespeeld in de minibus. Echt heel droog, met een plastic balletje moest je in het smalle voetpad zoveel mogelijk pionnen om zien te gooien. Heel veel lol gehad en natuurlijk was ik hier erg goed in en werd uiteindelijk derde. Wat minder leuk was de prijs.... Nadat ik een Amerikaans vlaggetje had gekregen als cadeau moest ik het Nederlandse volkslied zingen. Best een afgang, gelukkig was ik de enige Nederlander en kon niemand horen dat ik de zinnen totaal door elkaar haalde...
In Cairns aangekomen hebben we de avond met de groep afgesloten en na een pizza zijn we uit gegaan. Cairns is zo'n beetje de backpackerscity van Australië en dus veel feestende backpackers. In Cairns ben ik uiteindelijk een week gebleven, moest beslissen wat ik verder wilde gaan doen. Na veel overwegen heb ik toen mijn vlucht terug geboekt, twee weken eerder dan gepland en besloten het grootste gedeelte van de oostkust over te slaan. In de eerste plaats kon ik niet veel meer qua geld maar ook had ik eigenlijk niet zo heel veel zin meer in de Oostkust. De oostkust is 1 groot backpackersmecca, met 18 jarige backpackers die hun geld opmaken aan bier drinken. Dus ben ik na 1 week Cairns naar Brisbane gevlogen (ongv. 1000 kilometer ten noorden van Sydney). Heb in Cairns nog wel een snorkel/duik tocht gedaan in het Great Barrier Reef. Dit is één van de beste plekken in de wereld om te duiken en dus kon ik die kans natuurlijk niet laten lopen. Jammer was dat het verschrikkelijk slecht weer was in Cairns, veel regen en een harde wind. We gingen met een grote zeilboot zeker 50 meter van de kust af. Door de harde wind waren er hele grote golven. Je raadt het al, ik werd natuurlijk kotsmisselijk. Na twee uur over boord gehangen te hebben, stopten we eindelijk en kon het feest beginnen. Niet dus, snorkelen ging bijna niet omdat de golven elke keer over je snorkel ging en je dus telkens water binnen kreeg. Maar gelukkig had ik 1 duik geboekt. Het was een duik van 35 minuten nadat we eerst 5 minuten onder water hadden geoefend. Achter de boot gingen we eerst een klein stukje onder water om te oefenen met ademhalen, dat ging op zich best goed en ik zag gelijk al heel veel vissen. Maar het water was heel wild wat het best eng maakte. Maargoed, ik was rustig om me heen aan het kijken toen de instructeur naar me toe kwam om mijn meters te checken, althans dat dacht ik. Wat gebeurt er, zink ik opeens een stuk naar beneden. Vond het doodeng en gebaarde dat ik weer naar boven wilde. Geloof dat de instructeur niet echt blij was want hij zei dat ik niet zo paniekerig moest doen en was echt een beetje geïrriteerd. Ja, lekker, wat verwacht je dan als je me opeens naar beneden laat zinken zonder te waarschuwen.... Maargoed ik weer naar beneden om te oefenen. Het ging eigenlijk best allemaal heel goed alleen vond ik het doodeng, het idee dat er iets mis zou kunnen gaan en dat ik dan ver onder water ben. Dus ik zag het helemaal niet zitten om de duik te doen en toen de instructeur met gebaren vroeg wie er mee wilde, gebaarde ik dat ik weer naar boven wilde. Ik voelde me gewoon zo onzeker erover. Eenmaal boven even kort met de instructeur gepraat die zei dat als ik het echt wilde ik het ook kon. Toen toch maar even doorgezet, het was natuurlijk wel een geweldige kans!, en weer naar beneden gegaan. Wel de hele duik veilig aan het armpje van mijn instructeur maar toch best dapper! We zijn ongeveer 6 meter diep gegaan, eerst kon ik helemaal niet zien waar we naar toe gingen omdat het te diep was (wat het ook eng maakte) maar we zwommen naar een koraalrif. Het was echt zoooo mooi! Heel veel verschillende koralen en vissen in allerlei kleuren gezien. Het is nog zoveel mooier dan snorkelen! Echt heel bijzonder, ook omdat je gewoon tussen de vissen zwemt, helemaal in een andere wereld. Ben echt blij dat ik het gedaan heb! Ondanks het rotweer een hele geslaagde dag gehad!
Maar om maar eens een eind aan mijn eindeloos lange mail te gaan breien, ben ik eergisteren vanuit Brisbane (waar ik de dag ervoor was aangekomen) met de bus naar Byron Bay gekomen, waar ik nu zit. Byron Bay is een soort hippieplaatsje. Erg alternatief allemaal, veel vegetarisch, macrobiotische eettentjes, veel new-age achtige winkeltjes en overal de geur van weed. Gisteren maar even de toerist uitgehangen en met mijn rugzakje op een wandeling naar de bekende vuurtoren gemaakt. Bleek wat verder weg te zijn dan het op het eerste gezicht leek, heb uiteindelijk zeker 10 kilometer gelopen. Maar dat geeft niet, dat is goed voor mij! Heb namelijk geen conditie meer sinds ik niet meer sport. En het was de moeite waard, vanaf de vuurtoren had je een heel mooi uitzicht over de baai en de zee. Gelukkig had ik mijn verrekijkertje  mee want er waren veel dolfijnen in de zee te zien, erg leuk!
En vandaag is mijn laatste dagje alweer hier. Vanmiddag vertrek ik met de bus naar Sydney waar ik morgenochtend vroeg aan zal komen. Dan heb ik nog 1 dag daar en donderdag morgen vlieg ik naar Taipei in Taiwan. Heb daar 1 overnachting in een hotel (heerlijk!) en dan vlieg ik door naar Phuket in Thailand. Nog heerlijk 2 en een halve week in Thailand en 29 mei vlieg ik terug naar huis.
Keek net even naar hoe lang mijn mail is geworden.... oooh sorry mensen, veel te lang. En nog heb ik zoveel te vertellen.....
Hoop in Thailand nog een keer te mailen en anders.... tot over een paar weken.....!!!
Groetjes en liefs (nu nog) vanuit Australië. Corien

2-4 Hallo lieve allemaal,

Hier weer even een berichtje van mij. Ondertussen volgens mij al weer 5 weken geleden sinds mijn laatste. De tijd gaat echt supersnel, kan het bijna niet geloven dat ik hier al een half jaar zit. En dat ik bijna al weer naar huis ga... Maar voorlopig heb ik nog heel wat af te reizen! Ik zit nu in Geralton, 600 kilomter ten Noorden van Perth. Mijn eerste stop vanuit Perth en ben er gelijk 4 weken gebleven. Ik had hier een baantje gevonden in een hotel als afwasser. Echt het meest vervelende baantje dat ik ooit gehad heb, maargoed het leverde weer wat geld op. En ik kon hier in het hostel waar ik zit werken voor gratis accomodatie en gratis internet. Het is een heel mooi hostel direct aan zee. Geen stapelbedden, gratis pool, barbeque, loungeruimte met video's, hangmatten. Echt ideaal om hier gewoon lekker te relaxen. Het is hier meestal vrij rustig, vaak heb ik zelfs een kamer voor mezelf! Geralton is verder niet echt een geweldige plek, het is dan wel 1 van de grotere plaatsen aan de westkust maar er is niet zo heel veel te beleven. Ik heb mijn dagen hier dan ook het meest op het strand, in zee, in de hangmat, voor de tv of op het terras doorgebracht. Op het weinige werk na dat ik hier deed (elke morgen 2 uur hostel en 3 avonden per week afwassen) heb ik dus eigenlijk alleen maar geluierd! Echt genieten! Ik heb trouwens nog wel gesnorkeld, gesurfd en heb een excursie gedaan naar de Hutt River Province. In de jaren 70 hebben een meneer en mevrouw (nu prins en prinses) het voor elkaar gekregen een eigen land binnen Australië te krijgen, de Hutt River Province. Ze hebben hun eigen postkantoor en eigen geld daar, wat ook moet wil je een eigen land kunnen zijn...
Het was echt heel grappig want we werden door de prins en prinses zelf ontvangen gewoon in hun werkkleding. Ook heb ik een stempel van het land(je) in mijn paspoort gekregen.
Maar vanaf morgen ben ik weer volop aan het reizen. Ik moet namelijk in ongeveer anderhalve maand in Sydney zien te komen, via het Noorden. Dit is ongeveer nog 15 000 kilometer, waarvan ik waarschijnlijk zo'n 5000 kilometer ga vliegen, anders red ik het nooit met de tijd. In drie weken hoop ik in Darwin te zijn (helemaal in het Noorden), mijn eerste stop nu is Monkey Mia, dat bekent staat om zijn dolfijnen...
Ik hou jullie op de hoogte, al zal het denk ik weer in Darwin zijn dat ik mail omdat het erg duur schijnt te zijn aan de westkust.

Heel veel liefs en bedankt voor alle mail!
xxx Corien


3-3 Hallo allemaal,

Even een kort mailtje van mij omdat ik niet weet of ik de komende tijd nog kan mailen. Ik ga namelijk morgen de westkust afreizen en aangezien de plaatsjes klein zijn en er niet al te veel backpackers de westkust afreizen, zullen de internetmogelijkheden ook wel minder zijn.
Ik zit dus ondertussen al weer een week in Perth (zuid-westen van Aus.). Precies een week geleden ben ik met het vliegtuig vanuit Melbourne hiernaartoe gekomen. Perth is een erg mooie en leuke stad en ik zit in een heel gezellig hostel maar ook hier heb ik weer geen geluk gehad met het vinden van een baan. Daarom ga ik maar gewoon door, in de hoop dat ik onderweg nog werk tegenkom. Maar dan ben ik in ieder geval aan het reizen. En als ik echt geen baan kan vinden, dan zien jullie mij waarschijnlijk heel snel weer...
Maar daar gaan we nog niet vanuit! Ik hoop in 1 maand met de bus ongeveer in Darwin (helemaal in het Noorden) te komen, dit is ongeveer 5000 kilometer, grotendeels langs de kust.
De westkust schijnt echt heel erg mooi te zijn. De zee is hier heel helder dus ik wil hier gaan snorkelen en ik hoop nog met dolfijnen te gaan zwemmen. Je kan hier trouwens ook met de grootste walvishaai van de wereld zwemmen! Maar ik denk dat ik het maar bij de dolfijnen hou...
Jullie horen het allemaal nog wel...

Nog even om jullie lekker te maken... het is hier echt heel mooi weer, elke dag zo'n 30 graden....

Cheers,
x Corien

20-2 Hallo lieve allemaal,

Ondertussen geloof ik 3 weken geleden dat ik mijn laatste mailtje stuurde en in de tussentijd is er heel wat gebeurd. Jullie weten dat mijn lieve zwager me afgelopen week heeft opgezocht in Down Under, daarvoor moest ik eerst naar Melbourne. Ongeveer twee weken geleden ben ik uit Adelaide met de trein naar Melbourne gegaan. Voor het eerst echt helemaal alleen want de laatste dagen nadat ik afscheid had genomen van Saskia, m'n auto en de rest van de groep, heb ik nog met Anke & Maarten opgetrokken. Daar trouwens nog een paar leuke dagen gehad in een heel gezellig hostel waar je elke avond onbeperkt gratis appelpie met ijs en vanillesaus kreeg (jullie snappen, flink wat aangekomen daar, voor zover ik dat al niet was....). Maargoed, zondag dus vertrokken en 's avonds gelijk in Melbourne alweer een bekende tegengekomen. Ik stapte in mijn 'nieuwe hostel' uit de lift en daar loop ik tegen Maarten aan (de jongen die ook in Adelaide was maar al eerder naar Melb. was vertrokken). 's Avonds wat met hem en twee vrienden van hem gedronken, maar toen was ik de volgende dag toch echt alleen want Maarten vertrok naar Tasmanië. Ik ben naar een ander hostel gegaan dat goedkoper was en kleiner omdat het hostel waar ik zat ongeveer twaalf verdiepingen had en erg onpersoonlijk dus.
Maar dat had ik beter niet kunnen doen want waar ik daarna belande was een behoorlijk vage plek. Heel oud en allemaal rare figuren die er rondliepen. Volgens mij was het een verzamelplek voor randfiguren ofzo, echt zo gestoord allemaal als het maar kan, werd zelfs door één of andere schizofreen op een gegeven moment ervan beschuldigd dat ik hem wilde vermoorden enzo (Hmmm, ik was toch juist naar Aus. gegaan om  nu  even niet met zulke gevallen bezig te zijn...?) Ook was er beneden een pub die 24 uur per dag open was en bij het hostel hoorde. En altijd als het dan een uur of drie 's nachts was, kwamen ze op het idee om de muziek even op vol volume te zetten. Daarnaast had ik ook nog eens van die leuke figuren op mijn kamer die 's nachts vaak laat terug kwamen en dan lekker het licht aandeden en uitgebreid gingen kletsen enzo. Weer een ander was meer van de ochtend en vond het nodig om om 8 uur 's morgens elke keer de gordijnen open te rukken. Aan het eind van de week was ik dan ook helemaal kapot en was ik blij dat Johanan kwam! Heb me in die week trouwens wel goed vermaakt. Het was heerlijk weer dus ik ben lekker naar het strand geweest, naar de botanic gardens (heel mooi hier), naar de bios met wat kamergenoten en in m'n eentje naar een comedyclub! Wat een actie hè? Zat ik daar, helemaal in m'n uppie. Maar ja in het hostel gezellig zitten was ook niet echt een optie....
Maargoed, zo voor een weekje was het echt heerlijk om even alleen te zijn, geen rekening te hoeven houden met anderen en lekker de dingen te kunnen doen die ik wou. Maar ik moet zeggen; ik vond het toch ook wel errug fijn dat Johanan na een week kwam. Zondag heb ik hem van het vliegveld gehaald. Het was heerlijk om weer een vertrouwd iemand te zien, aan de ene kant heel raar maar ook weer zo normaal! Gelijk even gaan zitten met een cappucino en toen kwamen de spullen die iedereen had meegegeven tevoorschijn. Ongelovelijk! Ik leek wel jarig zeg! Hierbij even snel:
Willemijn, bedankt voor je pakketje (en het enkelbandje staat heel mooi!), super lief!
Margreet, heerlijk om de foto's te zien! Kijk er elke dag wel even naar!
& bedankt voor je lieve kaartje
Annet, je bent een schat, bedankt voor je cadeautje!
Freek en Door; hoe komt het toch dat jullie mij zo goed kennen? Echt een supercd!
En pap & mam, heerlijk om weer eens wat te lezen over koetjes en kalfjes en bedankt voor de foto's, boeken (ze zijn allebei heel goed, maar 1 heb ik er terug mee aan Jo gegeven want het paste niet meer in m'n tas..)
Ondertussen was het alweer een uur later voor ik alles bekeken had. Daarna zijn we een auto gaan huren, erg luxe vergeleken bij mijn ford falcon en met airco natuurlijk... We zijn toen gelijk naar de Great Ocean Road gereden, deze weg heb ik al een keer in december afgereden maar wilde er graag nog een keer heen, en ook voor Johanan was het leuk dit te zien. We kwamen best laat aan en konden gelukkig nog net in een motel terecht. Wel een beetje duur, vond ik althans, Johanan was kamers van 450 dollar per nacht gewend, dus voor hem was het afkicken. Maar ik heb in tijden niet zo lekker geslapen als daar! En gewoon een eigen douche! Echt genieten!
Volgende dag bleek dat het luxe leventje pas met het motel begonnen was, want we zijn naar een heel mooi plekje bij een vuurtoren gereden en hebben daar heerlijk ontbeten. De rest van de dag eigenlijk alleen maar leuke en relaxte dingen gedaan. In Lorne beland en daar in een heel leuk hostel gelijk maar voor twee nachten geboekt. We zijn toen nog naar de Erskine waterval gegaan, erg mooi en hebben daar de rivier langsgelopen. Onderweg nog een waterval tegengekomen, heel veel mooie foto's gemaakt en toen weer terug naar het hostel. 's Avonds uit eten geweest in een leuk restaurantje in Lorne met een lekker flesje wijn erbij. Ik voelde me echt even geen backpacker en dat was best wel weer even lekker! De volgende dag was het heerlijk weer en we wilden heel graag surflessen nemen, jammer genoeg waren die er niet elke dag dus dat ging niet door. Nog wel lekker op het strand daar gelegen en een beetje rondgetoerd in de auto. Ook weer een wandeling gemaakt, weer een paar watervallen gezien en natuurlijk hele mooie natuur. 's avonds maar een keer zelf eten gemaakt, althans Johanan dan, echt een heerlijke salade terwijl de rest van de backpackers instant noodles aan het eten was (ja, dat heb je met een zwager die goed kan koken...).
Woensdag hebben we de rest van de Great Ocean Road afgereden, de twaalf apostelen gezien en wat andere bekende rotsformaties. Vervolgens gelijk doorgereden naar de Grampians (gebergte ten noorden van de G.O.R.). Onderweg zijn we nog naar een vulkaangebied geweest waar veel wildlife scheen te zitten. Het was er erg rustig en al snel zagen we de eerste koala lekker in zitten te slapen. Iets verder kwamen we er nog meer tegen, oa een moederkoala met baby, heel schattig! Op een gegeven moment kwam er een koala de boom uitklimmen om op zoek te gaan naar eten, hij liep vervolgens de parkeerplaats op waar Johanan op 5 meter afstand ging staan om een mooie foto te nemen. Loopt die koala naar Johanan toe en begint lekker aan z'n schoenen te knabbelen. Echt heel gaaf, hier hebben we dan ook leuke foto's van kunnen nemen. Verder nog heel wat emoe's gezien en 2 kangaroo's van dichtbij. Dit was dus echt even de moeite waard omdat Johanan nu alle typisch Australische dieren in 1 keer had gezien. Aan het eind van de middag zijn we verder naar de Grampians gereden, dit was een erg mooie tocht, nog meer kangaroo's gezien. Dit keer op de weg, wat ik iets minder vond, maargoed we zagen ze gelukkig op tijd. En die beesten blijven dan ook gewoon heel rustig midden op de weg zitten, echt heel bizar! 's Avonds in Halls Gap aangekomen, een plaatstje in de Grampians, je zit daar aan de rand van het gebergte, een heel mooi en rustig plekje. We hebben daar een motel opgezocht (weer erg luxe!!!) en zijn lekker gaan slapen omdat Johanan de volgende dag om 5 uur 's morgens op wilde om een wandeling van 5 uur door het gebergte te gaan maken, en zo vroeg zou het nog niet zo warm zijn. Ik heb daar maar mee ingestemd omdat ik toch wist dat hij 's morgens z'n nest niet zo vroeg uit zou komen. En ja hoor, om 7 uur ging de wekker, vervolgens stapt hij uit z'n bed, loopt naar het raam kijkt even naar buiten en gaat weer rustig in z'n bed liggen slapen. Om 8 uur vond ik toch dat we maar aan onze wandeling moesten beginnen en ben ik er maar uitgegaan. Uiteindelijk stonden we om 10 uur aan het begin van het gebergte, gelukkig was het bewolkt dus nog niet zo warm. Na een paar honderd meter klimmen was ik dus gewoon al bekaf, sloeg helemaal nergens op, maarja dat krijg je als je meer dan een half jaar al niet meer sport... Gelukkig ging het na een tijdje wat beter en hebben dan ook in 2 uur de top bereikt. Echt een supermooie wandeling was het, niet alleen maar via afgezette paadjes maar ook over rotsen enzo. En vanaf de top hadden we echt een heel mooi uitzicht! Toen nog de weg terug, die iets makkelijker ging maar aan het eind had ik het echt wel gehad, we hebben in totaal 10 kilometer gelopen (eigenlijk meer geklommen..) in vier uur. De rest van de middag eigenlijk alleen maar uitgerust, nog wel even met de auto de bergen ingereden en (alweer) een waterval bekeken. Ja, we zijn behoorlijk actief geweest al zeg ik het zelf. Maargoed, al de calorieen die er die dag afgegaan waren, moesten er natuurlijk ook weer aan, dus 's avonds maar weer eens uit eten geweest. We konden daar lekker buiten zitten en keken uit over een groot veld. Opeens zien we een kangaroo voorbij springen en herten en nog meer kangaroo's... Erg leuk uitzicht dus. Toen we het menu zagen konden we kiezen uit verschillende dingen zoals emu of kangaroo. Ik moest van Johanan eens iets geks kiezen, dus toen ben ik maar voor de kangaroo gegaan. Wel een beetje raar hoor, terwijl ze voor je neus voorbij huppelen, zit jij op zo'n ding te kauwen. Maargoed, het was best lekker moet ik toegeven en ik kan nou wel zeggen dat ik kangaroo heb gegeten.
Vrijdag zijn we terug naar Melbourne gegaan, auto ingeleverd en een beetje in de stad rondgehangen. 's Avonds heb ik Johanan meegenomen uit eten en naar de Crown, waar onder andere een groot casino is. Het ligt aan de rivier en 's avonds is het daar altijd heel mooi verlicht en heb je een goed uitzicht op de stad. Johanan heeft nog geprobeerd wat uit de pokiemachines (soort fruitautomaten) te halen, maar eigenlijk wisten we helemaal niet hoe het moest dus dat schoot niet op. Vond het trouwens sowieso nogal duf daar, allemaal chinezen die niet weten wat ze met al hun geld moeten doen. Het is hier in Australie trouwens één en al gokken, op elke hoek van de straat kan je wel ergens je geld op inzetten. Is het niet op een paard, dan kan het wel op een hond.
Wel een erg leuke avond gehad, lekker decadent nog even, want de volgende dag zou Johanan weer vertrekken en zou het echte backpacklife voor mij weer beginnen.
Zaterdag nog wat rondgehangen in de stad en Johanan op het vliegveld uitgezwaaid. Dat was wel even wat minder, het liefst was ik met hem meegegaan naar huis (niet echt serieus hoor, want ik wil natuurlijk nog veel meer doen hier!). Gelukkig zaten er een paar meiden en een jongen die ik kende ook in Melbourne en daar heb ik 's avonds gelijk mee afgesproken. Maandag gelijk maar naar hun hostel gegaan dat iets buiten het centrum ligt maar wel erg gezellig is en het goedkoopste wat ik tot nu toe gezien heb. En tot nu toe zit ik daar nog steeds. Ben op zoek naar werk (hoorde net dat ik misschien een baantje in de Subway heb!) en als dit niet lukt vlieg of ga ik met de trein ik zo snel mogelijk door naar Perth. Ik hou jullie op de hoogte, ga nu in ieder geval stoppen want volgens mij is deze mail wel errug lang geworden (sorry...)

Heel veel liefs,
Corien

2-2 G'day allemaal,

Al weer een aardig tijdje geleden sinds ik m'n laatste mail heb gestuurd! Ik zit nu ondertussen in Adelaide maar vertrek morgen naar Melbourne. Ik zal even in het kort proberen te vertellen wat ik in de tussentijd allemaal gedaan heb. Eigenlijk komt het er op neer dat ik alleen maar op zoek naar werk ben geweest. Na oud en nieuw zijn we nog een paar dagen in Sydney gebleven, we wilden niet te lang blijven omdat we niet wisten hoe het zou gaan lopen met de branden rond Sydney. Gelukkig konden we er nog goed weg komen, hebben onderweg wel heel veel afgebrande bossen gezien. We zijn met een groep van ongeveer 8 backpackers uit Sydney vertrokken, drie auto's achter elkaar aan. We zijn 2 uur van Sydney vandaan in Moss Vale gestopt, daar waren nog 3 andere backpackers die we kenden. Met z'n allen 3 dagen daar op de camping gestaan en op zoek naar werk gegaan. Vervolgens een stuk verder gereden om daar op zoek te gaan naar werk. Dit is wat ik eigenlijk de afgelopen drie weken heb gedaan, van de ene naar de andere plaats op zoek naar werk. Maar telkens geen geluk! We hebben nog wel tomaten geplukt maar dit na een halve dag maar opgegeven toen bleek dat we na 4 uur nog geen $20 dollar per persoon hadden verdient. Na die dag heb ik maar voor mezelf besloten geen fruitpluk werk meer te gaan doen waarbij je betaald krijgt per mand in plaats van per uur. Het is erg zwaar werken, je staat de hele dag in de brandende zon, duizend vliegen om je heen die het liefst in je oren, neus en op je ogen gaan zitten en het verdient ook nog geen drol. Niks voor mij dus. Uiteindelijk besloten om dan maar naar Adelaide te gaan om daar in de stad op zoek te gaan naar werk. Ik helemaal blij, want dit wilde ik eigenlijk al twee weken lang. Ik had het echt zo gehad! Ook met het reizen met een groep van 10, dit werkt voor mij gewoon niet. Het schiet niet op als je met vier auto's achter elkaar aan moet rijden en in alles rekening met elkaar moet houden. Alleen het boodschappen doen was al een ramp, dan was je echt minstens een uur kwijt aan zinloze discussies over wat we vanavond wel weer niet zouden eten. Of er werd gekibbeld over wanneer het zout nou bij de aardappels moest, voor of na het koken van het water... Goed, jullie snappen, ik werd onderhand een beetje simpel. Maar ik dacht, eenmaal in Adelaide splitsen we toch allemaal op en dan kan ik weer lekker m'n eigen gang gaan. Ondertussen had ik ook het superleuke bericht gekregen dat mijn enige echte 'brother in law' voor z'n werk begin februari naar Australi moest en me op zou komen zoeken! (op dit moment zit hij als het goed is in het vliegtuig hiernaartoe...). Dus het kon allemaal niet meer stuk.
Maar eenmaal in Adelaide bleek dat ook hier werk erg moeilijk te vinden is. Ondanks dat ik echt bijna alle restaurants en caf's afgeweest ben, was er niks bij. Net toen ik de moed bijna had opgegeven werden we opgebeld door een backpacker die ook in Adelaide zit dat ze werk voor ons wist in een soort kledingzaak in Adelaide. Er zou een grote uitverkoop zijn voor vier dagen waardoor ze extra mensen nodig hadden. Dus toen zijn we de volgende morgen met 8 meiden (ze konden geen mannen gebruiken, dus die bleven achter zonder werk) naar het adres gegaan wat ons doorgegeven was, niet wetend waar we precies terecht zouden komen en wat het in zou houden. Het bleek een grote lingerieuitverkoop te zijn. Het was meer een soort evenement voor vier dagen met duizenden bh's in een grote hal. Onze taak: bh-tjes goedleggen. Nou lijkt dit heel makkelijk en dat was het ook wel, maar je liep je wel helemaal de benen uit je lijf. Want als er een bh in een verkeerde doos terug gelegd was, was je soms een uur aan het lopen in die mega hal op zoek naar de goeie doos... Maar ik had niks te klagen want ik was al lang blij dat ik een baantje had wat ook nog eens redelijk goed betaalde ($12 dollar schoon per uur). Jammer genoeg was de sfeer niet erg leuk, de baas bleek nogal een raar figuur te zijn, niet alleen naar ons maar ook naar de klanten toe. Dan pakte hij soms ineens de microfoon en begon hij allemaal rare geluiden te maken of mee te zingen met de muziek. Normaal gesproken zou ik er wel om kunnen lachen maar bij hem spoorde het gewoon niet helemaal. Ook bleek hij er niet van gediend te zijn als je om pauze vroeg. Je moest gewoon maar afwachten wanneer je pauze kreeg en wanneer je klaar zou zijn met werken. Dit betekende dat je makkelijk tot 12 uur 's nachts door moest werken om de volgende dag om 8.30 te beginnen. Al snel kregen we daar de naam 'de lazy dutchies' omdat we niet tot 's nachts wilden door werken. Toen we de laatste dag om 7 uur 's avonds vroegen of we mochten stoppen (er was helemaal niks meer te doen zowat), begon hij te vloeken en te keer te gaan en dat we alsjeblieft maar weg moesten gaan omdat we toch waardeloos waren en lui. Best lullig als je de hele dag als een gek hebt rondgelopen en keihard hebt gewerkt omdat het zo druk was. Maar we waren allang blij dat we weg konden. De volgende dag ons geld opgehaald maar hij was te trots om het zelf aan ons te geven dus liet hij het een van z'n hulpjes doen. Toch nog bijna 400 dollar verdient dus was het het wel waard.
Maar toen zaten we weer zonder werk. Ik had ondertussen al wel voor mezelf besloten dat ik niet meer met de groep wilde reizen. Het probleem was alleen dat Saskia dit wel heel graag wil en we hierin dus behoorlijk verschillen. Gelukkig konden we hier heel goed met elkaar over praten en uiteindelijk zijn we er uitgekomen dat we dan maar, in ieder geval een stuk, apart moeten reizen. Mijn deel van de auto kon ik dan verkopen aan een meisje dat al met ons meereisde. De plannen waren er dus allemaal. Toen kwamen ze dinsdag met het idee om naar Kangaroo Island te gaan (een eiland onder Adelaide met veel wilde dieren) voor een paar dagen, iedereen wilde eigenlijk wel mee behalve ik omdat ik het te duur vond. Het opsplitsen kwam nu dus eigenlijk sneller dan verwacht. Woensdag heb ik al m'n spulletjes verzameld en de auto verkocht (voor bijna dezelfde prijs als ik hem gekocht heb!) aan dat meisje. 's middags zijn we nog even wat met z'n allen gaan drinken en toen moesten we afscheid nemen. Dit was toch wel even heel raar, vooral omdat Sas en ik samen aan deze reis zijn begonnen met het idee hem ook echt samen te doen. Maargoed, als je allebei verschillende dingen wil kan je je wel gaan aanpassen maar we zijn hier natuurlijk allebei voor ons zelf en willen allebei het beste eruit halen. Dus kan het nu even niet anders. Gelukkig veranderd het niks aan onze vriendschap, die is gewoon nog goed. Waarschijnlijk zien we elkaar weer in Perth of Darwin, misschien dat ik dan weer een stuk met de auto meereis. Maar voor nu ga ik even m'n eigen weg. Ben nu ondertussen 3 dagen alleen, niet echt alleen trouwens want ik zit samen met Anke en Maarten (twee backpackers die ik al langer kende) in hetzelfde hostel. Morgen vertrek ik met de trein naar Melbourne omdat Johanan een week later daar aankomt, en dan ben ik echt even helemaal alleen. Maar ik vind het wel een uitdaging en heb er ook zin in! Het is allemaal niet gelopen zoals ik van te voren verwacht had maar ik denk dat het wel de goede beslissing is geweest!

Eigenlijk heb ik nog zoveel meer meegemaakt en te vertellen maar ik ben het tikken nu even zat en jullie het lezen waarschijnlijk ook wel!
Dus de volgende keer meer spannende belevenissen...

liefs vanuit down under,

Corien

3-1 Hallo lieve allemaal,

Allereerst een heel gelukkig nieuwjaar gewenst van mij!
Hoop dat jullie allemaal een leuke jaarwisseling hebben gehad.
Het is al weer behoorlijk lang geleden dat jullie van mij mail hebben gehad, en ik weet ook echt niet waar ik moet beginnen. Zoals de meesten misschien al weten zijn we na kerst uit Lancefield vertrokken. We hebben daar tot vlak voor kerst gewerkt in wijngaarden en in de bloemen. We hebben even lekker wat kunnen sparen en ook een super leuke tijd gehad. Beetje jammer alleen dat we daar in de koudste lente sinds 100 jaar zaten. Maargoed, de hitte die we de laatste dagen hier in Sydney hebben gehad word je ook niet echt blij van. Voor kerst zijn we in het weekend de Great Ocean Road afgereden. Dit is een weg langs de zuidkust in Victoria van ongeveer 500 kilometer. Echt heel erg mooi, hele woeste kust met allemaal rotsformaties die uit de zee steken. We hadden die dagen gelukkig wel net mooi weer dus hebben we ook nog even op het strand gelegen.
Kerst hebben we bij onze Australische 'familie' gevierd. We waren met in totaal bijna 40 mensen, allemaal familie. Ik had totaal geen kerstgevoel maar het was erg gezellig. Het enige wat er gedaan werd is eten en cocktail's maken. En veel dat ze hadden!!! Echt niet normaal meer. Ze hadden vooral heel veel vis en zeevruchten. En natuurlijk moest ik alles proberen van mezelf (annet; weet je nog vrijgezellefeestje?). Kreeft, gamba's, oesters en ga zo maar door, ik heb het allemaal gegeten.
De huizen worden hier trouwens met kerst echt helemaal bedekt met duizenden lichtjes, kerstmannen, kerststallen, herten en weet ik wat niet allemaal. Het is echt 1 grote kermis. Ze doen ook wedstrijden wie z'n huis het mooist versierd is, wat er dus eigenlijk op neer komt dat het meest lelijke en kitsche huis wint. Maar het is wel een heel gezellig gezicht als je door de stadjes rijdt.
Verder hebben we daar in Lancefield veel echte ozzie's ontmoet wat betekent dat we heel wat barbeque's hebben gehad... De mensen zijn echt heel gastvrij en genteresseerd hier. Een australische man die we van het werk in de wijngaard kenden, heeft ons twee keer in z'n four wheel drive meegenomen om de omgeving te laten zien. De eerste keer zijn we een hoge berg opgegaan, waar dus een gewone auto echt niet tegenop komt, erg steil! Maar het uitzicht was heel erg mooi, we konden zelfs Melbourne zien, wat toch een uur met de auto verder lag. We moesten nog wel een stukje lopen waar ik niet echt rekening mee gehouden had want ik had m'n slippers aan. Op zich hoeft dat geen probleem te zijn, maar dat werd het wel want op een gegeven moment ging het hoge gras over in hoge distels, zo hoog dat ze boven me uit staken. Maar m'n kapotte voeten waren het helemaal waard! De tweede keer dat John (onze "collega") ons meenam was ik van tevoren al niet zo lekker, achteraf niet echt verstandig dat ik mee was gegaan want hij had, bleek, een nogal wilde rit in gedachten. Scheuren door de bossen, tussen de bomen door, bergje op, bergje af, en dat met een behoorlijke snelheid. Misselijk dat ik was! We hadden al een paar kangeroo's vanuit de verte gezien maar toen we door de bossen reden, schoot er opeens 1 voor de auto. John ging er achteraan, de kangaroo heeft ongeveer 3 minuten voor onze auto gerend. AAn de ene kant wel een beetje zielig, maar het was echt heel gaaf, ik wist echt niet wat ik meemaakte! Op een gegeven moment was ik zo misselijk dat John de auto aan de kant heeft gezet. Maar dat was voor een huis met grote kerstman in de tuin. Stond ik daar tegenover die belachelijke kerstman, m'n best te doen er iets uit te krijgen. Niet dat dat lukte want het was zo'n idioot gezicht dat ik met sas helemaal krom heb gelegen van het lachen, waardoor het niet meer lukte. Maargoed ook dit was het echt de moeite waard, tijdens de rit hebben we heel veel van de omgeving gezien, heel erg mooi daar!
We hebben echt nog veel meer meegemaakt in Lancefield, maar het zou te veel worden om dat allemaal op te schrijven. Na kerst zijn we via de kust naar Sydney gegaan (afscheid genomen uit Lancefield). Daar hebben we 3 dagen over gedaan. EEn hele mooie route, en het weer begon steeds mooier te worden. We zijn ook nog op een eiland geweest (philip island) waar elke avond met zonsondergang, duizenden pinguin's het strand op komen om daar hun jonkies te voeren. DIt was echt zo'n leuk gezicht. VAn die hele kleine schattige beestjes die uit het water het strand op komen waggelen. Eerst worden ze nog een paar keer door het water weer mee terug gespoeld voor ze echt op het strand komen. Dan lopen ze de duinen in om daar hun kleintjes te voeren. Daar lopen ze ook echt langs je voeten gewoon, heel bijzonder. Vervolgens hadden we geen slaapplaats voor de nacht dus hebben we maar weer ergens (illegaal) in de auto langs de kant van de weg geslapen. Naarmate we dichter bij Sydney kwamen, hoorden we steeds meer over de branden in Sydney. Gelukkig was de Princess Highway naar Sydney, waarop wij reden als 1 van de weinige autowegen nog open. En we hadden al veel contact met backpackers die al in Sydney waren en die zeiden dat het wel veilig was. Ongeveer een uur voor Sydney vandaan kon je al zien dat er heel veel was weggebrand. Ook veel rook en een mistig gezicht. Maar we konden gewoon Sydney in en daar hebben we dan ook Oud en Nieuw gevierd. We zijn nu bij hele oude mensen in een buitenwijk van Sydney, verre kenissen van Saskia. We slapen daar in onze tentjes in de tuin. Perfect voor ons, want dat scheelt zo in kosten! Een bed in een hostel is rond deze periode verschrikkelijk duur in Sydney. Op oudejaarsdag zijn we met ongeveer 20 backpackers die we allemaal al eerder hadden ontmoet tegenover de harbour brigde gaan zitten. Het werd heel druk, langs de hele haven van Sydney zaten mensen. Om negen uur en om twaalf uur was er super mooi vuurwerk. Ik heb het echt nog nooit zo gezien!
De hele lucht was gewoon verlicht. Het was echt heel bijzonder om meegemaakt te hebben.
Verder hebben we gisteren lekker op het strand gelegen. Het was hier ongeveer 40 graden. Vandaag eigenlijk weer niks gedaan, beetje in het park gelegen enzo... Overmorgen gaan we waarschijnlijk weg uit Sydney, richting adelaide, perth, naar het westen dus. Maar daar horen jullie snel (hoop ik...) meer over.

Groetjes van Corien.

26-11 Hallo allemaal,

Ok, heb ik net een hele uitgebreide mail voor jullie getypt, wil ik hem verzenden, verdwijnt mn mail opeens. En als ik ergens gefrustreerd van raak is het wel van computers die het (altijd) op het verkeerde moment begeven. Meestal helpt het wel om even heel erg kwaad op de computer te worden maar aangezien ik hier in een winkel zit, hou ik me maar een beetje in. Nou er zit niks anders op dan dat ik mn verhaal nog maar een keer ga vertellen. Misschien wat minder uitgebreid want ik zit nml al twee uur achter de computer en heb het een klein beetje gehad.
Allereerst kan ik jullie vertellen dat ik inmiddels een baan heb. Geen van de baantjes waar ik het de vorige keer over had, dat bleek niks te zijn.
Ryan en Carmen (de mensen van het Bed &Breakfast waar ik de vorige keer over vertelde) vonden het nml wel gezellig dat we er waren en hebben gevraagd of we wilden blijven. We zouden dan maar 5 dollar per nacht hoeven te betalen, dit is ong. 6 gulden. Dit is natuurlijk niks en dus leek het ons wel wat. Carmen heeft toen gelijk een baan voor ons vieren geregeld hier vlakbij in een wijngaard. Daar heb ik nu al 6 dagen gewerkt. Het is echt vreselijk saai werk, het komt er op neer dat ik van s morgens acht uur tot s middags half vijf takken aan het knakken ben. En als ik s nachts in bed mn ogen dicht doe ben ik het nog aan het doen, je kan op een gegeven moment niks anders meer voor je zien, erg vermoeiend. Ook is het tot nu toe bijna alleen maar slecht weer geweest met erg veel wind. Op de wijngaard waar je dan dus gewoon bijna weg. We lopen er dan ook echt als een stelletje gekken bij met drie truien, muts en een knalgele poncho aan. Een erg grappig gezicht, en we hebben het tenminste een beetje warm. Gelukkig hebben we ook een paar mooie dagen gehad, maar je wil het ook niet te warm hebben want als de zon ook maar even schijnt, fik je al weg. De zon is hier zo heet en de ozonlaag erg dun dus je verbrand levend.
Verder hebben ze hier veel spinnen waar je continu in loopt te grijpen, ook hele grote!. En slangen die ik gelukkig nog niet tegen ben gekomen.
Al met al horen jullie het dus wel, je hoeft voorlopig niet jaloers op me te zijn. Alhoewel, in de weekenden doen we veel leuke dingen en we zitten nog steeds in het luxe Bed & Breakfast waar we na ons werk heerlijk in het bubbelbad kunnen ontspannen en videos kunnen kijken. Ze hebben hier nml een soort priv videotheekje met 700 videos (ook veel nieuwe) dus vervelen doen we hier niet. Het is trouwens wel een gigantisch gat waar we terecht zijn gekomen. In het dorp hier is niks te beleven en iedereen kent elkaar. Wij zijn dan ook een echte attractie hier en iedereen nodigt ons uit voor barbeques en zo.
Gisteren zijn we naar een collega gegaan. Ze had ons uitgenodigd om te komen paardrijden maar eigenlijk ging het er haar meer om haar (so hansom zoals ze zelf zei) zoon aan ons voor te kunnen stellen.
Iedereen is hier vreselijk aan het koppelen, waarschijnlijk omdat er verder niks te beleven is of omdat ze vier meiden alleen eigenlijk gewoon heel erg zielig vinden. Maargoed, wij vonden het wel grappig en zijn dus gaan paardrijden. Ik vond het vantevoren best wel een beetje eng om weer paard te rijden aangezien ik er een klein jeugdtrauma aan over heb gehouden (ben er een paar keer flink vanaf geschopt).
ER warern drie paarden, op n ging ze zelf, op de andere twee gingen sas en ik. Sil (die ook mee was) mocht als eerste bij haar zoon achterblijven.
Omdat saskia nog nooit had paardgereden wilde ze op de meest rustige. En moest ik dus op de wat wildere, nou ik heb het geweten ook! Wild was ie zeker! Hij wilde gewoon niet doen wat ik wou, ging er telkens met me vandoor, ik heb echt peuken gescheten op dat beest.
Toen hebben ze hem maar vastgemaakt aan een lijn en is haar vriend met me meegelopen. Best triest, zit je heel stoer met cap en al op zon paard, word je aan een lijntje meegenomen. Later heb ik nog even op het paard van Saskia gezeten, die was wat liever gelukkig maar ik ben maar niet in galop gegaan.
Ook nog maar even met n van dr zonen gekletst. Echt heel zielig voor die jongen. Werd er echt door zn moeder neergeplant om met ons om de beurt te praten. Hij voelde zich natuurlijk super ongemakkelijk. Maar mams was in ieder geval helemaal blij.
Verder is het hier dus eigenlijk gewoon een beetje saai en waarschijnlijk net als bij jullie. Maar saai is af en toe best wel even lekker. We komen nu in ieder geval bij en hebben voorlopig een vaste plek. We blijven hier tot en met de kerst. ZE hebben ons uitgenodigd kerst met de hele familie te vieren (35 mensen). Daarna gaan we waarschijnlijk weer terug naar Sydney om daar Oud en Nieuw te vieren en daarna willen we heel Australi rond. Hopelijk doet onze auto het dan ook weer want hij staat nu alweer een week stil. Morgen komt er iemand naar kijken. Waarschijnlijk moet er een nieuwe startermoter in, wat ons veel geld gaat kosten, maar dat liever dan zometeen ergens in de outback stil komen te staan, want dan begin je niks.
O ja, Sinterklaas is hier ook langs geweest! Ik vond deze week een reep chocola in mn schoen. Blijkbaar ben ik heel zoet geweest en vond hij het de moeite waard helemaal hier heen te komen. Lief h?!

Tot mails
(ps, is het slecht weer bij jullie? Hier niet meer..)

Groetjes Corien

14-10-01:
Hoi allemaal,

Hier dan mijn eerste mailtje vanaf de andere kant van de wereld. Ondertussen zit ik al niet meer in Sydney maar in Auckland (hoofdstad Nieuw-Zeeland). De eerste week in Sydney was echt geweldig! Een hele mooie stad met super vriendelijke en relaxde mensen! Heel veel gedaan dus ook erg vermoeiend. Ook de vliegreis was zwaar, ik sta nu soms nog wat wankel op m'n benen en te draaien. Gisteren zijn we hierheen gevlogen, morgen gaan we met een aantal mensen voor twee weken het Noordereiland bekijken met een camper. Daar heb ik erg veel zin in. Zo'n eerste georganiseerde week met een hele groep is best leuk maar ik zie er nu echt naar uit lekker m'n eigen reis te plannen. We willen in twee weken tijd zoveel mogelijk zien en alle mooie plekjes opzoeken. Maar dat moet hier in Nieuw-Zeeland geloof ik niet zo moeilijk zijn, het schijnt hier paradijselijk te zijn! In Australie willen we waarschijnlijk een auto gaan kopen omdat je dan echt totale vrijheid hebt. We gaan proberen heel Australie rond te trekken maar we zullen ook zeker nog moeten werken want ik merk dat het geld er zo snel doorheen gaat! Over geld gesproken, ik kan niet zo'n uitgebreide mail sturen want het e-mailen is hier behoorlijk duur. Als ik weer in Sydney ben krijgen jullie alles te lezen over Nieuw-Zeeland en wat ik heb meegemaakt.
Nog maar een week weg van huis en ik heb al zoveel gezien en gedaan, zelfs de eerste kangaroe's en koala's hebben we al gezien. Saskia was hier wat minder blij mee, die werd namelijk gelijk door een kangeroe besprongen.
Maarg oed, hoe is het in Nederland, ik hoorde dat het lekker weer is en daar baal ik van want hier regent het. En dat moeten we natuurlijk niet hebben! De bedoeling is dat jullie rotweer krijgen en dat ik hier dan lekker op het strand lig. In Sydney was het trouwens wel lekker weer en ze hebben echt super mooie stranden met een hele blauwe zee!!! Dus dat komt wel goed.
Nou mensen ik ga nu stoppen, stuur me maar gezellige mailtjes enzo (over het slechte weer...)

Door en Ria, vlieg-se donderdag; ik zal aan jullie denken, veel plezier en lief zijn voor elkaar hoor!

Wil iemand dit mailtje ook door sturen naar Willemijn en naar Freek, ik ben hun e-mail adres vergeten (Willie; bevalt m'n kamer een beetje? Heb je er al wilde feesten gehouden?)

O en Annet en Jo, als getuige moet ik natuurlijk wel op de hoogte zijn van jullie huwelijk dus; houden jullie nog van elkaar? of zijn jullie elkaar al zat? Anders kom ik terug hoor!!!!!!!!!

Cheers,

Liefs vanuit kiwiland,
Corien

Voorlopig geen JV-leden meer met plannen naar het buitenland. Ga je wel weg, of heb je post voor de JV, mail of meldt het dan even aan Ome Gerrit, op jvichthus@lycos.com!!

Dorothe (en Rianke) goede reis, en veel plezier in Peru!